χλωραθώ

-έω, Α

φαίνομαι πράσινος.

[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. έχει πιθ. προέλθει από εσφ. αν. τού χωρίου ὕλῃ χλωρὰ θεούσῃ (βλ. και λ. θεω [ΙΙ])].